DOBITNICI STRUČNIH NAGRADA“ LAZAR TRIFUNOVIĆ „ I PRIZNANJA DIUS ZA 2017. GODINU
Stručne nagrade istoričara i teoretičara umetnosti – „Nagrada Lazar Trifunović“ i Priznanje DIUS za 2017. godinu, i ovog 14. januara u 12 sati biće dodeljene na svečanosti u Kulturnom centru Beograda.
Nagradu „Lazar Trifunović“ za likovnu kritiku i teorijsko razmaztranje savremene likovne i vizuelne umetnosti koje se dodeljuje od 1993, za prošlu godinu dobile su dr Dragana Kovačić, savetnik Narodnog muzeja u Beogradu, za knjigu 7 otkucaja. Crtež u prostoru Moderne, Samizdat 2017, i dr Ana Bogdanović, istraživač saradnik na Katedri za Modernu istoriju umetnosti Grupe za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu, za studiju Nekoliko razmišljanja o pogledu predmeta u slikarstvu Marka Čelebonovića, u monografiji Marko Čelebonović, Galerija Rima, Kragujevac 2017. Žiri za nagradu radio je u sastavu: dr Jasmina Čubrilo, vanredni profesor Filozofskog fakulteta, Čedomir Janičić, muzejski savetnik Gradskog muzeja u Somboru i dr Maja Ćirić, samostalna kustoskinja.
Priznanje DIUS (Društva istoričara umetnosti Srbije) koje se dodeljuje od 1994. za najbolju autorsku izložbu, za proteklu kalendarsku godinu dodeljeno je projektu/izložbi Slikari Ratnici Svedoci/ Slikarstvo i fotografija u Srbiji 1914-1918, organizovanom u Galeriji SANU u Beogradu, autorki Žane Gvozdenović i Milene Marjanović, istoričarki umetnosti iz Beograda. Komisija koja je odlučila da nagradi ovaj složen višemedijski projekat radila je u sastavu: Bojana Burić, istoričarka umetnosti, Maida Gruden urednica Likovnog programa DK Studentski grad i Slavica Popov, viši kustos Savremene galerije u Zrenjaninu.
Oba stručne nagrade od osnivanja podržavaju Ministarstvo kulture Republike Srbije i Grad Beograd – Sekretarijat za kulturu.
Dr Lazar Trifunović (14. januar 1929, Beograd – 23. jul 1983,Pariz) bio je istaknuti srpski istoričar umetnosti, likovni kritičar i vatreni promoter avangardnih ideja u umetnosti, naučnik svestranog humanističkog obrazovanja i svetskog renomea, najmlađi upravnik Narodnog muzeja u Beogradu, od 1962. do 1968. godine, plodni publicista i harizmatični profesor moderne istorije umetnosti XX veka na Grupi za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta u Beogradu.
Studije istorije umetnosti završio je 1955. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je doktorirao 1960. sa tezom Srpsko slikarstvo 1900-1950. Iz doktorske teze proizašla je istoimena knjiga objavljena 1973. godine, kapitalno delo u srpskoj istoriografiji, budući da je reč o prvoj ozbiljnoj sintetičkoj studiji o srpskom slikarstvu prve polovine XX veka u kojoj je Trifunović sabrao sva svoja znanja i iskustva na planu istorijske versifikacije i teorijsko-kritičkog tumačenja fenomena i pokreta u srpskoj umetnosti ovoga doba. Pored ovog, svakako, među antologijskim delima profesora Trifunovića su i knjige Srpska likovna kritika, Umetnička škola Kirila Kutlika u Beogradu i Slikari i vajari, nastala po scenariju za istoimenu seriju Umetničkog programa Televizije Beograd koja je emitovana tokom 80-ih godina minulog veka. Autor je više scenarija za dokumentarne i umetničke filmove o Petru Lubardi, Mići Popoviću, enformelu i drugih, filmova koji se i danas čuvaju u Arhivu Jugoslovenske kinoteke. Takođe, organizovao je brojne izložbe, a posebno u pamćenju ostaje izložba Vinsenta Van Goga u Narodnom muzeju u Beogradu, pre tačno pola veka, 1966. godine, za vreme kada je on bio direktor, izložba koju je videlo 300.000 posetilaca. Podsetimo se i činjenice da je Beograd tada bio glavni grad nekadašnje države Jugoslavije u kome je tih godina živelo oko 1.200.000 stanovnika. Takođe, u vreme dok je profesor Trifunović obavljao dužnost upravnika Narodnog muzeja, otkriven je Lepenski Vir. Zapravo, zajedno sa Dragoslavom Srejovićem Lazar Trifunović je otkrivanje planski izgrađenog i urbanistički uređenog ranoneolitskog naselja pronađenog na ovom arheološkom nalazištu predstavio domaćoj i svetskoj javnosti. Razumeo je i znalački iskoristio popularnost Kulture Lepenskog Vira, ne samo za obezbeđivanje sredstava neophodnih za nastavak radova na zaštiti ovog spomenika kulture i prirode, već i za uvođenje srpskog arheološkog materijala u svetsku nauku i u žižu globalne stručne javnosti. Zato je i sam Srejović često govorio: »Ja sam pronašao Lepenski Vir, ali ga je zapravo Lazar lansirao u svet.«