Koncert „Petar Stojanović između Istoka i Zapada“
Koncert i predavanje pijanistkinje Jasmine Janković povodom 140 godina od rođenja i 60 godina od smrti srpskog kompozitora Petra Stojanovića.
Petar Stojanović
Sonata za klavir sa stavovima u starom stilu, op. 58
Moderato maestoso
Allegro
Sarabande – Andante
Bourrée – Allegro con brio
Adagio religioso
Finale – Allegro sempre appasionato
Romansa za klavir i violinu
Tamo daleko 1918 (komponovana u čast pobede u Prvom svetskom ratu)
Srbija se može posmatrati i u svetlu kulturnog uzleta u 19. i početkom 20. veka, rađanje kulturne raznovrsnosti i uspostavljanja veza sa evropskim kulturnim stvaralaštvom. Rad Stevana Mokranjca, Kornelija Stankovića, Petra Krstića i Petra Stojanovića to najbolje potvrđuju, jer njihove aktivnosti povezuju Srbiju sa tokovima savremene evropske kulture.
Petar Stojanović (rođen u Budimpešti 6. septembra 1877. godine – umro 11. septembra 1957. godine u Beogradu) bio je kompozitor i violinista. Upamćen je kao rodonačelnik srpskog koncertantnog žanra, opereta, baleta i orkestarske muzike. Violinu je učio prvobitno kod Jenea Hubajia (Jenő Hubay), a nastavio na Bečkom konzervatorijumu kod Jakoba Grina (Jakob Grün). U isto vreme studira i kompoziciju kod Roberta Fuhsa (Robert Fuchs) i Riharda Hojbergera (Richard Heuberger). Godine 1925, seli se u Beograd gde postaje profesor violine i direktor škole Stanković, a kasnije učestvuje i u osnivanjz Muzičke akademije, gde postaje profesor violine. U Beogradu ostaje do kraja života. Njegov Koncert za violinu i orkestar iz 1903. godine, nastao u Beču, jeste prvi koncert u srpskoj muzici. Internacionalni značaj kompozitora je nesumnjiv s obzirom da je živeo, školovao se i stvarao u Beču, te dosta dela ostavio po nacionalnim bibliotekama Beča i Budimpešte. Njegov Drugi koncert za violinu, op. 11 je premijerno izveo čuveni violinista Jan Kubelik 1916. u Pragu. Takođe kao direktor Muzičke škole Stanković, prof. Muzičke akademije i kao violinista, dao je svoj doprinos razvoju kulturnog života Srbije, akcentujući kako Evropske, tako i nacionalne folklorne elemente Srbije i Slovenskih zemalja u celini.
(Jasmina Janković)
Prof. dr Jasmina Janković (autor projekta Srpska klavirska muzika) je magistrirala klavir na FMU u Beogradu u klasi prof. Arbo Valdme, kao i na Konzervatorijumu Čajkovski u Moskvi u klasi prof. Dmitrija Baškirova. Doktorirala je na Filološkom fakultetu u Beogradu na katedri za rusistiku sa tezom Ruska pijanistička škola: istorija i tradicija. Kao stipendista Francuske vlade, usavršavala se na Visokom nacionalnom konzervatorijumu za muziku (CNSMP) u Parizu u kalsi prof. Žaka Ruvijea i na univerzitetu Sorbona na odseku za muzikologiju. Održala je 40 resitala u Parizu, ako i u sedištu UNESKO-a (1996, 2000) i u Izraelu (2012). Od 2004. godine se intezivno bavi istraživanjem srpske muzičke baštine. Ostvarila je trajne snimke za Radio Beograd nizom tematskih koncerata. Autor je osam kompakt diskova srpske muzike: U čast dama romantične epohe (2008), Ženske priče (2013), U središtu muške duše (2014), Što se bore misli moje (2015), Kompozitori srpskog romantizma (2016), Srpska kraljevska muzika dinastije Karađorđević, Tamo daleko i Muzika Josipa Slavenskog (2017). Dobitnik je zahvalnice Grada Beograda za popularizaciju kulturnog nasleđa (2013, 2014, 2015), kao i nagrade Muzke klasike za album godine (2013). Član je upravnog odbora Fondacije Vasilije Mokranjac, kao i udruženja Stare kuće Srbije, i počasni član Kola srpskih sestara. U statusu je istaknutog umetnika i red. prof na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu.